Serçe Şiiri - Müşfik Saltık

Adam her şeyden bıkmıştı
Ona göre bu dünyanın cılkı çıkmıştı
İnsanlar riyakardı, her şey sanaldı
Artık ne soruların ne cevapların önemi vardı
Sevgide, aşkta koca bir yalandı
Ne gelecek için bir planı ne de umudu vardı
Böyle yaşamaktan ölmek revaydı
Evinin yakınında bir tepe vardı
Tepenin sonunda bir uçurum
Uçurumun dibi kayalıklar ve deniz
Korkusu yoktu ölümden
Gider oradan kendini atardı
Kararını verdi
Koşar adım uçuruma yöneldi
Tam kenara gelmişti ki
Bir çalının dibinde
Bir serçe yavrusu gördü
Tüylerini kabartmış korkuyla titriyordu
O çok korumasızdı ve yaşamak istiyordu
Minik gözleriyle adamdan yardım istiyordu
Adam ölmek istiyordu
Serçe yavrusu yaşamak
Onu orada bırakıp atlasa uçurumdan
Yavru serçe bir kediye yem olacak
Düşündü adam insanlara hep yardım etmişti
Hiçbir karşılık beklememişti
Şimdi bir serçe yardım isterken
O kendini düşünemezdi
Geberip gideceğim diye
Serçeyi görmezden gelemezdi
Yavaşça serçeyi avucuna aldı
Boynundan atkısını çıkarttı, serçeyi sardı
Yıllardır insanların yıktığı adamı
Bir Serçe ayağa kaldırdı
Bir yavru serçenin bakışı
Bir adamın canını kurtardı.

Mayıs 2004