ben yalnız seni düşünürken huzur bulurum...
adını andığımda heyecanlanırım...
sesini duyduğumda çocuk olurum,
en sevdiği oyunu oynamaktan bıkmayan ruhuyla.
içimde saklı bir çocuk varmış meğer...
sesini duymazsa hep ağlar durur.
Doğuda sessiz bir bekleyiş...
Toprağın suya hasret kaldığı,
Rüzgarın adını unuttuğu;
Kuytuda kalmış bir şehirdeyim...
İnsanların kavgasına inat,
Savaşlara inat,
Gözyaşı öncesi burun sızısıydı ayrılık.
Belliki çok yorulmuştu,
Tenha bir yer arıyordu dinlenmek için,
Rahatlayacağını sanıyordu belkide...
Sırtını dayayınca o güvendiği ağaca, anlamıştı...
Çünkü burnu sızlamıştı.
Neden böyle durgunsun?
Neden hala bekliyorsun? diye sorma,
Ben neden gittiğini sormamıştım unutma.
Benden bir beklentin olmasın,
Sende üzme artık kendini,
Ama ağlamayı unutma.
Salacak Sahili'nde lacivert bir gece
Gözyaşlarım savruldu rüzgara
Martılar ne yapsın konu aşk olunca?
Aşıklar aşkın farkına varmayınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!