Güneş tanrısı Apollo,
Yorulmak bilmeyen atlarıyla güneşi yüklenmiş
Dörtnala ilerliyordu gökyüzünde.
Bir şafak vakti, uçsuz bucaksız başak tarlalarının üzerinden geçerken,
Bir dilber takıldı şahin bakışlarına.
Kızı gördüğü toprağı aklına kazıdı.
Bir bakışın
Unutturuyor sakladığım bütün güzel kelimeleri.
Arıyorum sağı solu,
Sevmediğim aptal kadınlar için sarf ettiğim
Aşk sözcükleri geliyor sürekli ellerime.
Nereye saklamıştım Ona söyleyeceğim sözleri! diye
Ne güzel bir kadın gerek, ne de kaliteli bir şarap.
Çoğu mum ışığı lazım der ama
Karanlık bir odada otursanız da yeter aslında.
Romantizm bu saydıklarımı istemez ki!
Özlenen kadının hasreti,
Şarabın efkarı,
Yağmurun aniden bastırdığı günlerde,
Mualla ile çıkarım dışarı.
Ne o?
Dostum mu var sandın?
Olamaz mı?
Korkma, kendisi sardunyam olur benim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!