-Yasamaktan daha da zor-
Hayat acimasiz degildir
Insanlarin acilara
Dayanma gücü farklidir
Bazilari köküne kadar
Ah be iki gözüm
Gitme itme beni karanliga
Sen dünya bakan gözlerimsin
Sen atan yüregimsin
Sen benim gönül ezgimsin
Ah be iki gözüm
Karanligin gizeminde saklanmisim
Yalnizligin kaderine yazilmisim
Sensizligin depreminde sarsilmisim
Yoklugunun yangininda yanmisim
Gel görki sevmeyi beceremedik
Sabaha kadar
Seninle dertlesmenin
Güzelligini sen yanimda
Uyaninca anlardim
Iste yeniden
Her gün
Jilet gibi yoklugun
Öylesine keskin ve acimasiz
Bu menfur cinayeti hangi
Yürek üstlenecek
Kaldirin bedenimi teneşire
Öylesine yoklugunla ölmüşüm ölmüş
Rüzgari hissedirsen
Yüreginde atesle
Yanan kivilcimlarin
Kokusunu icine cekebilirsin
Iste ozaman gercek sevebilirsin
Sevdanin yokluguna direnebilirsin
Gelecek olan gitmezdi
Sevecek olan terk etmezdi
Bekleyecek olan kacmazdi
Kiymet verecek olan satmazdi
Seveceksen gel yüregime
sevmeye baslamissan
günden güne eksileceksin
icinde korkularin olacak
sevmenin agirliginda ezileceksin
ama herseye ragmen seveceksin
bir kere sevmeye basladin mi
“Sevmek olsun kimliğin her daim”
Çıkar karşına bağırır ismini
Anlatır sana olan derdini
Sende bulur senli bendini
Aşkla sende bulur kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!