Serbest Vezindünya Ezasına Karşı Behrüda ...

"Sevdim" demeken başka şu darı dünyada başka neyim var benim?
Hazan olmuş olmamış her çiçek dalında baharım var benim.
Sanki beni başka mahzun eden bir bülbülün figanı,
Bir çaylardan tepelere yükselern bulut gibi buharım var benim.

Sen ki;bir kere peçenin üzerine sar da, perçemini göster bana ki;
Zülfünü bir tuba dalı sanarak ellerimde buket çiçek diye tutarım var benim.
Ne sakide mey isterim, ne bir metruke meyhane,
Nideyim Cümbüşü, defi ben, gönlüme çala duran tarım var benim

Ne mecnun olsun amma ne bir dedim ki Leyla..
Çünkü .onlar dan daha fazla çileden katarım var benim
Her durduğum mekan kırılmış dal gibi, yerde bir garip düşünce kârım benim
Belki tarumar olmuş bir diyarda na ser bir fani denilsede,
Geceleri uluyan yankılarından epeyce zararım var benim.

Bana bu kadar cefa vermişki Hüda;
Nara bulanmayan bulutlara kadar dünya içinde tutarım var benim,
Ben, ey mah! Dedikçe sanki sanırlarki bir meczupta nida,
Her acı savruldukça çehreme sanki vadilerden kıraçlara sedadan, akarım var benim.

Sen benim gibi müzahir olma yanmaya bir aşkın çırası yüzünden,
Şems'in seyfinde uçuşan göz yaşlarında sanki çıkarım var benim,
Yayla çiçeklerinde konup göçen kervanına katılsan turnaların
Sanki bunda ne çıkarın var benim

Benim gibi , bir ahüzarı görüpte güzel sanarak dünya kahrına vurgun
Gönül kapısında pecmurde bez göyneğe sarılmış hidamatım,uşaklarım var benim
Sanmaki bir divane değilse de, bahar sonu güller solunca kader yazgısı, olan olacak
Bunları bilmeye ruhsatım gibi aşikârım var benim

Ben ne desem inanmazsın bir güzele seher penceresinden bakınca,
Dedilerki; belki dünyada senin neden illa nara tamahkarın var?
Ne mecalim kalmış ne derde deva ne ceriama bir damla merhem
Umman içinde ak mercanın dahi kendince bir baharı varken,
Tesellim odur kl;, dünya ezasına karşı duran kendimce behrudarım var.benim

Enver Ünver
23.11.