Serbest Vezin Aynalar Şiiri - Enver Ünver

Tozlanmış olur aynalar bazen
Sil bak altında hasretinin hayali olacak,
Hatırlayacaksın maziyi ve soracaksın,
Neden hatıra oldu bir metrukede aynalar,
Neden füluğ renginde çehresi tozlanmış,
Eni konu bir toz değilmiydi, hatıra bulutları el ele muttasıl?
Böyle olmasaydı çehreni görmeye ruhsat verirmiydi aynalar,
Sen suskun, ben ümitsizim
Suretin düştüğü yerde tozlar bahane,
Senin nazı işveni toplasa da güzelliğin,
Hasretim Hicranım içinde giz olur kalır,
Çünkü güzelliğini bu dünyada kıramazdı aynalar,,
Ayni bu sabah, böyle bir aynada tahayyül ettim seni,.
Bir nida içinde irkildim koşarak ve bir yerden bakarak
Evren içinde seni aradım
Halbuki evren sende saklıydı en önde bir mehtap
Şakaklarını örten zlüflerin her teli siyahi ışıltılı renk
Ben sefilane bir körfez mahalinde iskelede palamar ustası
Onaylıyorum bu sen olmalıydın , kanaatim aynada doğruydu
Konkav olsun, konveks olsun ayna seninle değişmiyordu
Fiziğin kopmayan danteli teoremi bu mehtabın olduğu yer,
Sonra seherde ve güneş doğarken nerden baksam,
Senin sen olarak gördüğüm yer, kırılmayan aynalar,
Hayal ummanına dalınca orada mutlak sen olduğundan
Seni için bir gün , semaya sarikalar atarak,
Seni bir beyza demetinde getiren olur aynalar,
Bir fresk. bir yontulmuş meteor kırılmayan dökülmez olan elmastan ,Zannetsem ki göz yaşım olsa bir sel,
Cevrinin yansıdığı, cezbine ruhsat olan esvabın
Ilgıt ılgıt çıkagelsin bir bahar günü cemaline bürünerek,
Hazanın emsali gibi çilemin bittiği yerde
Ummanlar seni getirsin
Kırılmadan, kutsi ellerin üstünde bana
Fiyortlarda hançer gibi taşlara tutunarak,ve oradan çağır
Çağırdıkça , figanını duyarım ben,
Yeterki sevda yelkeni kıyıya vursun,
Nice avni kullar gibi ey yar ,bende müzahir olmak dilerim,
Bunun için ayna yüzünde seni bekliyorum,
Sende söyle, senin ile beri gelsin kırılmadan aynalar.
Enver nveer