Mesafeler uzadıkça yakınlaşır insanlar, Özlemler kapatır ara mesafeyi ve yakınlaştıkça uzaklaşır insanlar akabinde samimiyet açar aradaki mesafeyi, bir mektup yazarsın heyecanına kapılıp bir hoş tutarsın kendini cevaba kadar, bir mesaj atarsın cevap gelir mektup süresince sinir boşaltırsın üstüne titrediğinin ve kalp kırarsın istemeden hissettirerek. Cebelleşirsin ne yaptığını bilmeyerek, bir çözüm bir çıkış istersin tüm dersleri tüm tecrübeleri istersin küçük bir söz söyleyecek de bulamazsın görmezden gelinmeye bir çare, oturup bir kenara ağlamak mıdır çare? çare nedir? kimin içindir? sadece hastalar mı biçare? yüreği sevgi kanseri olmuşa ne çare, hissedemiyene yaşayamıyana nefes alamayana nedir derman tüm uzuvları sağlam dururken kullanamayana ve içinden yaşam gelmeyene ne edilecek, tek çözüm yokluk sa eğer yok olmuşluk bizim safımızdaysa koyverin çevirin dünyayı vurun sırtıma, Aşk, acıya, acı, gözyaşıma.....
Ercan AyKayıt Tarihi : 6.3.2013 16:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!