Serbest Düşüş Şiiri - Talha Özsarı

Çarşıya indi mahrem bayağılık dorukta
Nezahetle necaset artık aynı olukta
Tüketiyor kutsal ömürleri tek solukta
Öyle ki kanlı bir nefes zihnime üşüştü

Hasreti inletir ruhumu hep uzakların
Gelip kucağımıza düştü bu garîb yangın
Sarın beni kat kat kalın yorganlara sarın
Yazık ki bu yangın beni biçare üşüttü

Kıt'a duran öksüz ahvalim yırttım, esnedim
İçimdeki ulaşılmaz hayâle sensedim
Ömrüme sığmaz mıydı yoksa birden çok edim
Bilemedim, bundan gayrısı serbest düşüştü

Mart 2024