Kırmızı katır sırtında
Serbar suvariydim.
Ay ışığında vakit kırpar
Güne katardım.
Kuş uykusunda,kuş orucundaydım.
Ta o yaşta çakır dikenleri bilenirdi bana.
Kaç beden büyüktüm
otardıgım kuzulardan
Babamın ekmeğini yerken
Ah babam..
Kirli yakalı,ter kokulu babam
Taneyi ayırırken samanda,
Meger kul hakı tartıyormuş harmanda.
Nerden bilyim o yaşta
Zalimin ve mazlumun çağdaş oldugunu.
Aha şu suse yolda
Ne dilberler geçtide...
Arımdan başımı kaldırıp bakmadım.
Düştüm bir parça ekmek peşine...
Gezmedik diyar bırakmadım.
Yüzüne dursun senin doyumsuz kibir.
Hayat boyu öğrendiğin matamatik, cebir.
Cıkartma, Çarpma, Çırpma.
Bölme nerde bölme,bölme
Bu nasıl matamatık nasıl cebir,
Yokluk üzerime uymayan kisve
Yokluk yüzüme yakışmayan ben.
Bir küçük cibandı yaramız.
Sülüklere inat,
Sineklere inat
Yoktu merhemimiz.
Yoktu gögsümüzü kapayacak düğmemiz.
Her şeyin üstü kaldı
Hem yardan Hem yarenden.
Şimdi inmişim gençlik atında
Oturuyorum yaşlılar parkında
Aradığım menfaatsız bir selam
Bir dost yüzü, bir kelam.
Duymadın yine degilmi,
Anlamadın beni değilmi
Al, Al. Bu ömürde sana hediyem olsun
Salansın kalın boynunda..
Kolyen olsun. Kolyen olsun.
Hıdır CANALAN Elazığ [20.06.2009]
Kayıt Tarihi : 20.7.2009 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnan çok duygulandım. Herhalde ayni iklimin insanı olduğumuz için. Tebrikler 10 puan helaldir sana.
TÜM YORUMLAR (3)