Şerare Aşklar. Şiiri - Zekeriya Duman

Puslu akşama dönen kekre meyil boşluğunda,
Güvercin kanatlı yüreğimden damla damla sızarak
Bir beyaz karanfil gelir, her gece düşlerime.
Ardından akortsuz rüyama sızar binlerce kahır.

Kahrın belası mıyım yoksa sevdanın koynunda,
Kukumav kuşu yapan beni mavi sözlerim mi?
Gözlerimdeki nüzul yeşil hasretin yası mı?
Özlem çukuruna koyan yoksa yorgun mart mı?

Martı çığlığı kopar gelir ıslak yüreğimden,
Dilim savrulur hesapsızca bir gönül uğruna,
Sebeb sormam, saf edamla yüreği ağzında zamana,
Kış ayazı üflenmiş fail sevdamın yangısına.

Yangıma közler atar, her seferinde dolunay.
Nihayete kundaklanan en son sevgili ben miyim.
Kaçıp kurtulamadığım vahim düşlerde cebren,
Argın yüreğime yerleşir kanayan şerare aşklar.
.