Serapla Canlanıyoruz Şiiri - Haydar Okur

Asrın gerisindemiyiz, belki ilerisinde
Mazi derya, ati nehir geçmeye köprü nerde
Zaman mekan yok edildi, gelmiyor ki gelecek
Sahipsiz bu millete sevgiler gösterecek

Gariplikler dünyasında umutvar divaneyiz
Yarasalar sırça köşkte bizler harabedeyiz
Baykuş çığlıkları altında yol alırken meçhule
Karanlıkla yoldaş olmuş güneş hayalcisiyiz

Tükenirmi mevsimler hangi sonlarla bitecek
Bitmek bilmez bir kıştayız, bitmiyor ki bitecek
Sonsuzluğa yol alırken bu devasa yolculuk
Dur- duraklar hangi bahar, hangi yazla gelecek

Mevsimleri soluklayan binbir gece cambazı
Tüm şovmenler ne diyor, gitti çoğü kaldı azı
Şimdi umut şöleni bilinmezin ilkbaharı
''Ya bitecek, bitecek! '' sözlerini yeller aldı

Bizler hayattan değil, hayat bizden zevk alır
Kırk harami örneği, susam susmaya kalır
İnsanlar boynu bükük sanki hazan renginde
Beklenilen diriliş umulandan çok derinde

Orta yerde kalmışız millet ha çöktü, çökecek
Hüsran edilen umutlar, sabırlar tükenecek
''Umutsuz yaşanmazderler. belki yaşamıyoruz
Gerçekte tükenirken, serapla canlanıyoruz

l997 Aralık

KÖMEN