Serâpa Serdiler Serden Sezdiler

nedim nâzım orhan cahit dağlarca
bir gün gülen yüzle bir gün ağlarca
kimi ağırbaşlı kimi çağlarca
saklıyı gördüler imbik süzdüler

bazen ağladılar nurda yatana
bazen çok kızdılar çalıp satana
bazen güzelliğe bazen vatana
kelime ördüler cümle dizdiler

kimi gün çalıdan güller dererek
kimi gül görmemiş çöle girerek
sözünü söyleyip yele vererek
suda yürüdüler gökte yüzdüler

ne aruz ne hece ne serbest vezin
hepsinden önce ses sonra da sezin
teknik neye yarar yoksa has sözün
olanlar dediler serde gezdiler

hepsi tutkunuydu aşkın namusun
bedenleşmiş canı zekânın usun
onlar konuşurken saygıyla susun
hikmet söylediler düstur yazdılar

(22 ekim ’06)