Benimsin! Yıldızlar bir başka güzel.
Ağlamak bir başka lezzetli bugün.
Benimsin! Her rüzgâr saçından bir tel.
Her yağmur toprakta bir başka düğün
Benimsin! Acılar, sevinçler benim.
Sıcacığım,
Bugün birden bire gökyüzünde kaldık biliyor musun?
Gökyüzünde, bulutların üzerinde…
Oysa ben çoktandır resimli masallar okumuyordum,
Hayal kurmaktan yanayım bilirsin.
Fakat annelerimizden sonra en mübarek yüzde bulduk kendimizi,
Beni şair yapacak şu bembeyaz geceler.
Yorgun nazarlarımı sallayacak boşlukta.
Sana gelen yüreğim neler duyacak neler.
Kayıp giderken zaman o amansız loşlukta.
Dizlerime bırakır, o zayıf bedenini.
Daha çok bakardık ağaca
Tazeydik
Belki de bu yüzden yalnız
Yalnız bu yüzden
Hissedemezdik ayrılığı
Benzerdik ışığa
Acım tükenecek bir matem değil,
Bir talandan sonra sevdim seni yâr!
Ben sana benzeyeceğim…
Parmaklarımın ucunda bir şarkı,
Kim bilir kaçıncı kez,
Aşkı ebedî kılan “ölüm rengidir” diye,
Bir sevda ağrısından, dermansız öleceğim.
Almak için pâkinden, vaslıma bir hediye,
Civarına en yakın yerde gömüleceğim.
Yaramı, bir şiirde kanatırken beyitler,
Çatımda değilse yağmur
Islattığı pencere benim değilse
Sokağımı aydınlatmıyorsa sokak lambası
Dut ağacının gölgesinin değdiği yer avlum değilse
Kapımda değilse bir mevevşe
Evimde değilim
Hiç sevmemiş gibi hiç
Böylesi daha güzel üzerinde
Gözyaşların aşktan olmadı hiç
Başlamamış gibi yine her şey
Gözlerin hiç görmemiş gibi
Dokunmamış gibi kelimelerin
Bir kutsal kâsedir bu, sunduğun günden beri,
Gözlerime inmiyor ne uyku ne de ümit.
İlerlemek hayli güç, imkânsız dönmek geri.
Eriyor, avucumdan akıp gidiyor vakit.
Bir kapı araladın, çağırdın civarına.
Böyle vakitlerde düşme yüzüme,
Bir gün apansızın solabilirim.
Yerin altındaki o kör düğüme,
Bir gözyaşı gibi dolabilirim.
Karanlığa böldüm sol tarafımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!