Serap Vurdu Şiiri - Abbas Paksoy

Serap vurdu, gören gözlerime.
Beden senin, göz senin sevdiğim.
Nurdan ışık doğdu, yüzlerime.
Beden senin, yüz senin sevdiğim.

Ateşin ile yandım kavruldum.
Yanar iken, doksana kıvrıldım.
Kül olup, boranlarda savruldum.
Beden senin, kül senin sevdiğim.

Kalkmaz oldu, tutuldu ellerim.
Alevinden kavruldu, güllerim.
Ötmüyor işte, şakan dillerim.
Beden senin, dil senin sevdiğim.

Sihirli, bir ışık saçtın, bana.
Böyle, nasıl zehir kattın, cana.
Kul ettin işte, ruhumu sana.
Paksoy senin, ruh senin sevdiğim.