Kalemim kalem değil!
Yazilasi şiir, bu şiir değil.
Değil! değil! hiçbiri değil!
agladiğim sebeplerim bunlar değil!
Kactigim ilk yer olsa da bu memleket
Seni unutacak bir yer bulucagim elbet
Belki buyuk meydanlarda
belki kucuk bir agacin kavugunda
kullerini ellerimle savurarak
yok olacaksin en keskin ruzgarlarla
Bir bulut duruyor gozumde
Gidip geliyor saatlerdir
Yer bulsa carpip yagacak ustume
Gozlerim iki kara bulut
Gozlerim gordugun herseyi unut
Cenabet değildi hiçbiri
Ellerinde parlak şekerlemeler
Ağızlarında ıslık vardı
Dünya'ya yürüyorlardı.
Dünya döndükçe dönüyordu başları
Birbirini izlemekten sıkılmayan,
durumlar zincirindeyim
Bunu yazdığıma gore yalnızımdır.
Elimde muhtemelen bir kahve fincan vardır
dolanmısımdır her odanın,her köşesinde
Birkac isim geçmiştir aklımdan
Aşkın kapıları açılır birbir
Sonrası derin bir sessizlik...
Keskin bir rüzgar, girer içeri
Rüzgar,vurur sessizliği
Aşk üşür, sen üşürsün içerde.
Soğuk alır yüreğin.
Ben ve aşk dedim
Nerdeyiz?
Ve bırakip her şeyi
yaşamaya alisiyorum
yalnızlığımla ve yolculuklarımla.
Ben, ben,ben, ben.....
Nefret iki damla kan gibi
Düşer gözlerinden.
Ya tükür içindekilerini dışarılarına
Ya bırak aksın gözlerinden
İki damla kan! !
21,01,03
Giderken bırakıp gitmen güzeldi
Giderken sevdim ben seni
Şimdi bu gelmelerin
Hos değil!
hoş değil!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!