Ülkemin çölleşen coğrafyasında
Dokuz boğumlu bir akrep yuvasından çıktığında
Biz birlikte günahlar işliyorduk.
Tende tuzlar bırakan öğle vakti kimseyi yanıltmasın
Sığınacak tek bir gölge arar ve yanlış yoldan ilerlerken bir çift gezgin
Altımızda ezilen ıslak bir karanlığa karışıyorduk.
Dudaklar öyle kuru, öyle susuz ve açtı ki
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
cok net bir siir.sadece bir konuda anlatmak istedigi cok detay var. kelimeleri cok seviyorsun... birde bu siirinde kendini ariyor gibisin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta