Serap Özgür Şiirleri - Şair Serap Özgür

Ne sevdalar yaşadım şu yalancı dünyada,
Tek gerçeğim senmişsin bunu çok geç anladım,
Acıyı, ıstırabı, ihaneti de tattım,
Benim kadar sevene hâlâ rastlayamadım.

Şair yüreğim mutsuz, şimdi derbeder oldu,

Minnacıktı ellerin, sen miniciktin,
İlkbahar kokusu saçardın,
Renk renk açardı gülüşlerin.
Ay yüzlüm, sen bitanemsin
Yüreğimde biricik ve teksin.

Senin yokluğunda;
Kızgın demirin üstüne düşen,
Kar Tanesi gibi eriyorum.

Senin yokluğunda,
Dalından koparılmış,

Ağlamak Geliyor İçimden
Sebepsiz Yere,
Damla Damla Biriken Anılarım
Bir Bir Dökülsün Yere.
Sebepsiz Diyorum da,
Sebebim Çok Gözyaşımı Dökmek İçin.

Gecenin soğuk sessizliğindeyim,
Yakmışım sigaramı,
Silmişim kafamdan olumsuzlukları.
Yatağımın kenarına oturup,
İçtiğim sigaranın dumanıyla ısınıyorum.

Biz o duygusal dalgaları geride bıraktık,
Çok kürek çektik güneşe doğru.
Yeşili maviyle nişanladık da
Umut yellerine tomurcuk ektik,
Başka kıyılarda dallanıp budaklansın diye.
Köpük köpük akıp gitti elimizden gençlik

Öyle koşmak istiyorum ki,
Sonu olmayan bir yol bulsam,
Gidebildiğim yere kadar,
Gücüm, nefesim tükenene kadar
Öyle koşmak istiyorum ki.
Umuda yolculuk gibi,

Ben seni unutulmuş sevda türkülerinde,
Gözlerinin rengini ırmak yeşillerinde,
Ben seni koparılmış takvim yapraklarında,
Öylece bıraktım da içim yanmadı bile.

Hoş sohbet geceleri yağmur damlalarında,

Senden önce boş yaşadığımı hissederdim,
Senden sonra öldüm öldüm dirildim.
Ama seninleyken,
Hayatımın en güzel yıllarını yaşadım,
Gülmeyi senden öğrendim,
Sevginin değerini anladım.

Henüz dokunamadığım,
Koklayamadığım,
Yüzünü hiç görmediğim
Ama canımdan çok sevdiğim
Bir kalp atıyor içimde.
Benim kalbimden ayrı bir kalp,