Serap Erdoğan Şiirleri - Şair Serap Erdoğan

işlek bir cezadır çocukluk bazen
yaralı tanrıları iyileştirmekle gidilen...

her uzak kimlik istiyordu ve tekrar.
rengi yok çürük bir besteydi ölüm
siyah kedilerin geçtikleri yerlerde söylenen

pijamalarında dinlenen gececi yama
dişlerini geçirir de uykuya,
bundandır adamların
çizgili yüzlerle çıkmaları sokağa.

bölüşmesiz severler az konuşan bir kadını

kalman var yalancı yazlardan yapılma
bir çırıl öpüş sandım; durağım tuzağımmış oysa
güzeldim hem, delilik yetişemezdi boyuma
burada kibir sessiz bir bela
ve zulmün tüm cesareti
içinden övgü geçen cümleler kadar kara

soyunuk bir telaşın
tene tortu biriktiren şekliydi
uzanıp sözlerimi ikiye bölen dudak

şimdi
kalbime iyi haller dileyen gidiş,

yüzümde bir ağaç gezdi durdu,bir günah öttü dalında
sen bunlara birer şaka gibi davrandın
ben gitmek dedikçe kal diye bağırdı camilerde adamların
hangi cezadan firardık ki, böyle aşk diye bi’şeye başladın

ruhumda bir saat işliyor tanrım

her akşam kendini okuyan bir oda mektubu gönderiyorum
kır yalnızı saçakların buz orkestrasına.
yolumu selamlayan yaban karmaşa,
penceremde titizlikle işleyen merak kanunları
komşu evlerin
ve içimi sahneleyen el yordamı bir acı

perdeleri indir! .. huysuz bir kediye tüylenen bu evi
benzetiyoruz guguklu duvar saatlerine

bol kırmızı bir eğlenceyi işleyen o duvar halısı;
acelesiz uyandığım sabahlarda
yeniden gittiğim hatlarını..

aynı rivayete inanmış
dantel dudaklı iki rıhtım havarisi
biz aynı kemana söylettirilmiş ezgi
yanlış hecelerini vuruyoruz hayatın

ıslak kule mektuplarını ürkütüyoruz

avluları odalardan geçiren duvardı, buradaydı
tutup saçlarımda esnemişti akşam
bu iyi gelmişti saatlere öğle sonlarına
kimi sigaraların dumanından sayılmıştı
içlerinde çığlık besleyen akşamlardandı
bilmediğim bir aralıktan

zafer ekin karabay için

Ö- cumba sandığımın yağmurunda eski sarmaşık
S- biz seninle ten sürelim atlas eskitelim
Ö- tekrar bulmasın ritmimiz gök yatışmadan
S- su ürkmeden takvim şaşmadan sokak düşmesin