Seni sevmek
Gözlerime gözlerinle yansıyan
Doğan günün parıltısıymış
Ellerime ışık demeti saçlarınla düşen
Güneşin sıcaklığıymış
Seni sevmek
Kor gibi yanan bir gecede gördüm
Kendime çaresizliğimi
Yoksulluğu bir uçurum kadar derin
Aşka hasretimi
Her dokunuşunda hissettim
Ruhumdaki deliliği
Sen nasıl olsa bir gün bana döneceksin
Yılların hesabını ben değil sen vereceksin
Bağrın açık yüreğindeki yangınla gelip
Bu aşkı tek başıma taşıyamam diyeceksin
Ben senin yağmurunum sırıksıklam eden
Ben senin rüyanım uykularına giren
Bin çiçeğim vardı
Doğanın kucağında
Dalından kopartılıp
Yerlere atıldı
Bin çocuğum vardı
Anasının bağrında
Mapusa düşenler bilir
Özgürlüğün kıymetini
Bizler özgür olsak da
Benliğimiz gardiyan
Aşklarımız mapus gibi
İlmiği geçti boynumuza ayrılığın
Alev alev yanan aşktan eser yok
Aynı çatı altında
Yabancılaşan gözlerde
Bakışlar keskin bir ok
Serseri kurşun kelimeler
Birbirini kovalıyor
Günler ve haftalar
İçimi yaman sarıyor
Sevgimin sessizliği
Düşünüyorum yalnız seni
Ben bana faydasız oldum
Bu kadar mı yanıldım
Bir bakışına kandım
Sensiz olamam dedi
Kışın bahara vardım
Bu kadar mı yalandı
Tek başıma yaşadım
Beklemek çare değil ki
Sönmez günah ocağı
Sevgimizi sardı yalanlar
İçimizde yaman tükeniş
Gözlerimiz soğuk donuk
Yürekler durgun soluk
Gün akşama zaman aşka dönüyor
Koynundayım sensiz gelen gecenin
Gözyaşlarım süzülürken siliyor
Damla damla renklerini sevginin
Sensiz olmak sanki ölüm ruhuma
Tebessümden artık uzak dudaklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!