sonsuz ve kurak ve sessiz
ve sensiz çölündeydim aşkın.
belki bir kaktüstüm,
damarları kesildiğinde
gürül gürül suyu akan.
belki kayayken
rüzgârların incilttiği
bir kum tanesiydim
aşındıkça canı yanan.
önce bedeviydim
sıcağa aldırmayan,
şimdi bir deveyim
sabırlı ama kinci.
mutlaka akbabaydım bir zaman,
en ufak fırsatı kollayan.
sense hep seraptın.
bedeviye görünen suydun,
hûriydin,şaraptın...
Kayıt Tarihi : 28.1.2005 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayrılmaz ikili..Ne çöl serapsız olur ne de serap çölsüz...
Birbirlerini tanamlarlar Aynı şiirinizde olan konu ve tını gibi...
Tebrikler sayın Günaçtı....Sevgi Damlaları
TÜM YORUMLAR (3)