Serap Şiiri - Efe Karaduman

Serap

Bir zamanlar sevdam, şimdi bir yara.
Kalbimde, seninle sonlanan bir boşluk.
Bir bakışla, her şeyi çaldığın zaman;
Düşlerim öldü, sevgilim.

Sana inandım, bir saf gibi;
Avuçlarımda sakladım adını.
Gözlerin, bir sonsuzluktu sanmıştım,
Meğer, uçurumun en karanlık yanı.

Sözlerin rüzgârdı, sahte ve serin;
Ellerin, elimde yeminler ederdi.
Şimdi, boş sokaklar, şahidim olsun:
Bütün gerçekler, serap meğerdi.

Bir adım, bir boşluk, bir sessizlik…
Düş mü, yok oluş mu, fark eder mi?
Zaten, seninle öldü içimde ne varsa;
Gerisi intihar mı, kim ne der ki?

Ve belki de bu kitabın sonu:
Bir adım daha atsam, her şey kaybolur.
Aşkın yıkıntılarında, bir enkaz;
İhanetinle, ben de kaybolurum.

Orada...