Serap Şiiri - Yücel Yılmaz 2

Ben bu çorak diyara beyhude düşmüşüm,
Ben seninle perva içinde gülüşmüşüm,
Ölmüşüm, düş olup, düşlere alışmışım.
Ne eyleyim de öleyim sensiz gönülde.

İnancın güzel ılgımına aldanmışım,
Adına serap deyip hep seni anmışım,
Uslanmamış, bakışlarında tavlanmışım,
Ne eyleyim de öleyim sensiz gönülde.

Dağlara dönüşüp sarmışım çevreni,
İlham alıp senden, yaratmışım evreni,
Cem olup en derinden sevmişim seni,
Ne eyleyim de öyleyim sensiz gönülde.