Serap Şiiri - Servet Çiftçi

gece sızıyor pencerelerden
odam duman duman hüzün
ay dökülüyor ansızın aynalara
ne tarafa dönsem yüzün

düşünceler düğümleniyor kelimelerde
ağır bir sızı var içimde
yüreğim durmuyor yerinde
durmuyor ellerim hiçbir yerde

boğuk bir ses yankılanıyor
eski şarkıların mısralarından
dilimde olur olmaz ismin
seninle dolduruyorum sensizliğimi

okuduğum kitapta
söylenmemiş sözlerimdesin
gözlerime düşen ateş
cigaramda yanan serapsın.