Ay Güneşe tutuldu.
Gece ile Gündüz şafakta buluştu.
Şiirlerim, Gel-Git'lere feda oldu.
Serap'lar...
Çöl fırtınası ile kayboldu.
Hercai sevdaları imrenir oldum.
Doğa şahitlik ederken aşklara.
Ben kayıp olana tuttuldum.
Rüzgarlar, yıldızlar, fenerler;
İz verenedir isyanım.
Kayıp olanadır itirazım.
Yol bilmez, hal bilmez değilim.
Fakat nedir bu giz olana; teslimiyetin.
Sebepsiz sevdim.
Ama nedensiz nasıl giderim.
Işık yak, son bir kez göreyim.
Sözümdür sana...
Değemezsem yüreğine.
Sebep izleri, kendi ellerimle silerim.
K.Korkut TOK
19.11.2018
Kayıt Tarihi : 7.2.2019 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!