1965 Yılında Ordu’nun Ünye İlçesi Gölceğiz köyünde doğdu.
İlk ve orta öğrenimini doğduğu köyde, lise öğrenimini askeri lisede tamamladı.
Ardından TSK’da bir süre Astsubay olarak çalıştıktan sonra, bu kurumdan ayrılarak özgürlüğü ve şiiri seçti. Şiire gönül verdi, muhtelif yer ve zamanlarda şiir geceleri düzenledi. 1994 yılında Pencere Gizleri, 1995 yılında ise Zambaklar Gece Ölür adlı uzun metraj filmlerin öykü yazarı olarak, Orhon Murat Arıburnu Ödülü’ne layık görüldü. Karikatürist Metin Üstündağ’ın teklifiyle, Öküz Dergisi’nde (Leman) ...
Seni öyle çok sevdim ki
Tanrı bile çaresiz kaldı
Oturup ağladı sevdamıza
Ağaçlar ağladı
Kuşlar ağladı
Çiçekler ağladı
Çok uzaklardan
bir yerler çağırıyor beni,
bir yerlere gitmeliyim...
Mısır'da Nil'de taşmalıyım
Rusya'da ölü güneşler toplamalıyım
Bir çiçeği ağlatan
hüzünlü bir ölümdün sen;
tanrıların ağzında...
Biliyorum, güneşi öpüyordur gülüşün
Kentler,
En fazla ne zaman içeceğim
biliyor musun
seni unuttuğum zaman
ve kaldırımlara
teğet geçecek vücudum
ne adını hatırlayacağım
Sabahı ilk görene mektup var tanrıdan
Ve içinde sarılıp uyunulan bir aşk...
Önce simit, sonra sokaklarda yaşayan yalnızlık
Dişleri dökülmüş bir iskelede
Ay şarkısı sıkışmış dudaklarına
Yüzüne çarpan bir damla yağmur uyandırması
Üstü açık kalmış bir gecenin düşünen gölgeleri,
Kopartmış iplerini deniz
Şiire uçkur çözüyorum
Ölüm yan komşum
Bu gece son yitirilişin
partisini veriyor...
Uykusuz bir gezene düşlüyorum kendimi
Yanımda yitirdiğim sevdaların
Gideceğim bir akşam üzeri
son kez penceremden bakacak
son kez kapımı çekeceğim
kapalı perdelerde
kısılacak gözlerin
bakacaksın...bakacaksın...
Yağmur yeşile düş
yeşilde incelsin belin
vur bir ilkbahar yaprağına
parçalan sonra yine yeşile
penceremi çal
ben geldim de.
Çiçek, böcek, sevgi...
Şimdi büyüdüm,
şeyimi uzatıyorum
balkonumun
korkuluklarından...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!