Şerafettin Amcama Mektup

Bayburt
20.08.2001
Saat: 21.00

Şerafettin Amcam,
Çocuklar Şero Dede
Bense Şerafettin Amca derdim.

Acısıyla, tatlısıyla
Altmış yıl yaşadın
Bilmiyorum sevdin mi?
Sevmişsen de önce kalbine
Sonra toprağa gömdün
Cansız bedeninle…

Bir zaman önce
Kalp ameliyatı,
Birbirini kovalayan günlerde
Korurdun kendini…
Ama sen dün
Yenik düştün hayata.
İki bin bir yılı on dokuz Ağustos
Pazar günü,
Gün doğmadan neler doğar
Bilinmez ama
Çocukluğumun geçtiği bağda
Yürürken yolu bitirdin
Şerafettin Amca.
Hayata veda ettin.
Aramızdan erken ayrıldın
Şerafettin Amca.

Alışmıştık şakalarına
Erdoğan Hoca derdin bana
Sen beni severdin, ben de seni
Kardeşlerin hep sana küstüler
Belki de bilemediler erken ayrılacağını
Ben senden hiç kötülük görmedim
Şerafettin Amca.
Hep bana güldün
Üzülme bu gidişle ben de gelirim
Yakında…
Orada tatlı tatlı sohbet eder,
Dünyanın kahpeliğine lanet okuruz.
Belki biraz güler, biraz ağlarız
Sanki yalan dünya
Ağlatmadı ya bizi.
Aslında hep gülerken ağladık
Kimse bilmez.
Ama sen hep gülerdin
İçin ağlardı belki, kimse bilmez.
Dünya mutlu etmedi belki ama
Sen belli etmedin
Şerafettin Amca.

Belki daha yaşarken öldün
Bizde öyle değimliyiz
Tıpkı benim gibi
Şerafettin Amca.

Diyorlar ki, sen hastasın
Sen cahilsin, sen kabadayısın
Ama sevmek suçsa eğer
Ben hastayım, ben cahilim.

Seni sevdim be
Şerafettin Amca.

Köyde yüzüme gülen
Beni incitmeyen, şaka yapan
Ve beni güldüren
Yüzümü güldüren, değer veren
Sendin be Şerafettin Amca.

Aslında ölüm bir gerçek
Ben ona üzülmüyorum.
Ben senin yokluğuna alışamam
Ona üzülüyorum.
Kapından geçerken elimi kaldırıp
Selamlarken seni, ooo!
Erdoğan hoca geldi derdin
Artık kim diyecek
Bu içten sözü
İşte, bunu duyamayacağım
O yüksek sesini özleyeceğim
İşte buna üzülüyorum
Şerafettin Amca.
Bağa doğru giderken duvarların arasından
Seni göremeyeceğim bir daha
Sesini duyamayacağım
İşte ona üzülüyorum
Şerafettin Amca.

Yokluğuna alışmak zor be
Şerafettin Amca
Ama gittin, dönüp geriye bakmadan
Bakmamakta haksızda değildin
Ama üzülme sen
Ben de geliyorum
Beni anlayan, belki de anlamayan
Bu dünyada yalnızca sendin.
Ne yapayım
Bekle beni geliyorum yanına
Belki biraz zaman alır
O neşeli, şakalı sohbetlerini
Özleyeceğim be Şerafettin Amca
Ama yine yaparız üzülme
Hem de bu dünyaya bakıp
Alay ederek
Bize oynadığı oyuna
Lanet okuyarak…

Sen rahat uyu Şerafettin Amca
Seni seviyorum
Bu satırları yazarken
Gözlerimden yaş gelmesin
Aşlamak, yokluğunu kabul etmektir.
Onun için ağlamıyorum
Sen gittin gelmezsin ama
Ben sana geliyorum.
Bekle beni Şerafettin Amca!