Seraf Şiiri - Emin Arıcı

Kendini adamıştı seraf
Benim adadığım gibi
Seraf... Seraf... Seraf...
Serap görüyorum geceleri
Ruhumun ateşiyle uyanıyorum her sabah
Ne Atsızın aşkı,ne hamitin sabrı
Sabır... Sabır... Sabır...
Satır satır yazmıyorum bu şiiri
Ruhumla yazıyorum bu sefer
Sefer... Sefer... Sefer...
Şeker istiyorum bu gün
Gözlerinde doğdum bu seher
Seher... Seher... Seher...
Yeter bu zincirlerin boğazıma dolandığı
Kurtulamıyorum be senle ne sensiz
Boğuluyorum her gün her saniye
Yalnız bakışlarında nefes buluyorum
Ama sen bakmıyorsun bana
Beni almaya gelen seraf gibi