Ser Veren Var Mı...? Şiiri - Candost Okur

Önceleri dolaştım Alemde tek
Kendim dedim bilemedim.
Aradım durdum her yerde
Gözümmüşsün göremedim.

Ayna idi baktığım, beden idi durduğum
Kandil idi yaktığım
Aşkım bulmak için ufuklara baktığım
Gerekmiş meğer ilkin kendin yakmak
Nur, ateş içre şartmış küll olmak
Hakikat nuru nedir biçare oldum bilemedim.

Her nefis'te var dipsiz bir kuyu
Her insanın başka başka imiş huyu ile suyu
Görmek için evin gerçek sahibi olan “Hu”yu
Ahad olan dipsizliğe atlayanı göremedim.

Elbet olmaz akıl ile ilimsiz
Ancak sanma akıl en üstündür ve lekesiz
Akıl kibirlidir hem de ayak bağı
Ayağına taş bağlı tek bir uçan görmedim.

Vazgeçmeden ben ile senlikten
Boş yere haber beklemek ne gariptir esenlikten
Herkes Tek bu Alemde amma en büyük mesele Bir olmak
Gerçek olan budur, lakin anlayanı göremedim.

Sohbet eden çok olur cennet ile Safiye’den.
Sen sen ol da ayrılma sakın sırat-ı müstakim’den
Ne yaptıysam ben’den başka bilemedim.
Hakk yolunda kendin yakıp
Canın veren bir kul göremedim.