.Karanlıklara fısıldıyorum teninden arınmış bedenimi sürüp de: ateşe,
artık hıçkırıklarla bir az.
nereye üşüşsek orada yangın
dalgaların köpür’ten koyu dudak kıyılarında alışılagelmişin dışında uçak,
kanatlarını açıp da paraşütsüz atladı bir hışım
telaş hangi sokaktan geçsek de peşimizde,
yansımalar(a) aksak.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta