Sepya Şiiri - Macit Kuruçay

çıplak gözle bakamadığım güneş
İzmir'de ezeli bir rakibin var artık
açmayın kar beyazı orkideler
yalanmış güzelliğiniz
bir tûfan koptu yine
borağan vurmuş yüreğimde
uçuşuyor her şey
ne vakit o güzeller şahını düşününce
ve şimdi Sivas'ta âşikâr bir yalnızlık
eşlik ediyor
boş caddelerde
târumar oldum târumar
nereden gördüm ki onu sanki
İç Anadolu'da sönük yıldızlar
mehtap ilham vermiyor
ne tütün ne anason teselli etmiyor
sevdân bir türlü geçmiyor
yarım kalıyor şiirlerim
alelâde düşüncelerim
ve benim gibi zayıf şeydâ bir şâire
bu duygular
geceye ay
güzele al
ağaca dal
arıya bal gibi yakışıyor
bal
toplayamıyorum ufalanan sevdalarımı
uzaklarda un ufak oluyor
Sivas'ta fecî bir yalnızlık
yalan değil hani çekilmiyor
bir tûfan koptu yine
borağan yemiş yüreğimde
uçuşuyor her şey
ne vakit o güzeller şahını düşününce
kesik kesik aldığım her nefes
can elmasımı aldı götürdü
Teo'ta ki prenses
açılsam diyorum taşısa beni küçük bir sandal
gözümü kırpmadan atlayıversem
susuzluğun tam göbeğine
camgöbeğine
yürekteki yangın belki o zaman söner
bir tûfan koptu yine sağanak yüreğimde
uçuşuyor her şey
ne vakit Sivas'ta yokluğun esince
ve ben yüreksiz bir şâirim
anlatamadım derdimi peri kızına
kırıldı dilimin kalemi
kurudu içimin mürekkep balıkları
yırtıldı ipek tuvali
saat sabahın beşi
gün doğmak üzere
günlerden pazartesi
sesi geliyor komşunun
günaydın diyen etsiz kuru çil horozun sesi
ama nafile ben onu uyandırıyorum
ve de kargaları
uyku haram oldu gözlerime
hani yalan değil çekilmez oldu yalnızlığım
çekilmez

09 Mayıs 2001
(2002 gittin şiir kitabından)