Sepetinde eksik...
Gömleğini yarıya kadar kıvırmış koluna takmış,
Pembe sepetini,
Bir o yana, bir bu yana savurarak
Dolaşır olmuş, hayat yolunda…
Ne sebeptir bilinmez,
Her gün aynı saatte geçerdi buradan
Avare olmuşta, soranı yokmuş…
Maniler savurur, takılırmış bazılarına,
Bazense gördüğü güzellere çiçek verirmiş,
Gün gelir hâkim olur verirmiş hükmü,
Gün gelir kıyamaz elinden utarmış bir çocuğun…
Mahallenin efesi işte,
Kendi kendine konuşur,
Kendince bakarmış olayların gidişine,
Sadaka kabul etmez; öderdi çayını kahvede…
Günlerdir kayıp;
Mahallenin tadı da yok, keyfide,
Bugün muhtar getirdi sepetini;
Açtı kahve ortasında, son arzusuymuş,
Sepet içinde bir zeytin dalı;
Her bir yaprağına iliştirmiş sevdikleri için dileklerini,
Dalına da; Beni özleyin canlarım demiş…
Mehmet Aydemir 20.01.2013 Saat: 13:00
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 21.1.2013 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgili büyüğümüz Mehmet Ali Birand’ı özleyeceğiz.
Mesut Özbek
ışıklar içinde uyusun..
TÜM YORUMLAR (8)