Sepeti kırık adam gider
Ekmeği özlemeyene nazire yaparcasına
Kaygısız, neşeli ve kirli gider.
Çaresizliğin otlağında
Bilmeden otlayan bir koyun gibi
Hiç görmediği güzellikleri özlemeden
Yaşayıp gider, gider ama amaçsız
Sadece yaşadım demek için ama sevgisiz
Sevdiğine de bin pişman; o düşünmez
Düşünmesi de istenmez sepeti doldur
Taşı boşalt başkada bilmez gider
Gider kucağında ekmeği evine gider
Ucuzundan bulursa soğanı domatesi katık eder
Sepeti kırık adam gider, gider ama
Soru sormaz, gocunmaz, özlemsiz
Boşluğa gider onu bir tanrı bilir
O da hep tanrısına gider
Kayıt Tarihi : 11.9.2002 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sadık Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/11/sepeti-kirik-adam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!