Seni sensizliğin avuçları içinde sevdim,
Yokluğun hançer gibi içimde saplı dururken.
Ben seni, duru gözlerin enginlğinde sevdim,
Gidişlerine aldırmadan, pervasızca yok oluşlarına.
Ulaşılmazlığı yaşasamda yüreğimin derinliklerinde,
Ben seni yok oluşlarında da sevdim.
Kavuşamamanın verdiği umutsuzluklarda bile
Seni sevmekten hiç vaz geçmedim.
Kurumaya yüz tutmuş sokak çeşmelerinin yalnızlığında,
Sensizliği içiyorum yudum yudum dudaklarımda.
Yalnızlığı yorgan yaptım karanlık gecelerime,
Keşkeleri yaşıyorum, iyikilerin varlığında.
Küskünlüğü yaşıyorum hayatın kaybolmuşluklarında,
Şehrin karanlığı çöktü ruhumun derinliklerine,
Yine hüsran yine yalnızlıklardayım bu gece,
Sen yoksun. ve ben gene seni özledim...
Kayseri 04.08.2010
Fatma Avcı 2Kayıt Tarihi : 10.8.2010 11:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Avcı 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/10/senyoksun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!