Dün akşam sen gelmeyince
Elim telefona gitti düşününce
Ama yoktun, çok üzüldüm
Uyumadım bütün gece...
Sen olmadan yaşanmıyor
Güneş doğmuş sayılmıyor
Sen tutulan güneşimsin
Bu aşkı ne engelliyor...
Öfke ile çok çatıştık
Kıskançlıkla hep tartıştık
Sakin olup düşününce
Daha güçlü sarılmıştık...
Sen olmadan yaşanmıyor
Gönlüm ruhum sıkılıyor
Tadım tuzum işığımsın
Karanlığa kim gömüyor...
Gel aydınlansın gönlüm
Gülüşüne kurban ömrüm
Gözündeki her damlaya
Binlerce kez ölürüm..
Sen olmadan yaşanmıyor
Güneş doğmuş sayılmıyor
Sen tutulan güneşimsin
Bu aşkı ne engelliyor...
Kayıt Tarihi : 3.6.2011 17:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Gürayça](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/03/sentutulan-gunesimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!