önce uzandılar kıvrım kıvrım yılan gibi
sonra aktılar, nehirlerde insan seli oldu su
yokuşları tırmandı hepsi genç hepsi çocuk
yokuşları tırmandı ve tırmandıkça yaşlandılar.
önce yayıldılar kıvrıl kıvrıl yaprak gibi
çoğu yeşil çoğu kuru
sonra esti rüzgar, fırtınalarda insan yeli
iniş indiler. indikçe gençleştiler.
el tutuştular ben gördüm
bir ağızdan coştular
bin dilden bağrıştılar
diriydiler öldüler. ölüler dirildiler.
yabancıdır her insan bir diğerine. bir örümceğin ağ örmesi gibi örülür sosyal yakınlıklar. tutuşamaz elleriniz eğer ki sen başka bir örümceğin ağında dizilmişsen. yakınsamak asimptotik oluverir. oysa ben gördüm binbir renkten ağlar tutuşmuştu tek ortak bir hece üzerinde.....
15 Mayıs 2011
Suat BingölKayıt Tarihi : 3.10.2013 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!