çizdiğim resimlere karaladım ismini
daha adını vermediğim çok resmin var bende
adını anmaya korktuğum cümlelerim var
ve
sabahlara bıraktığım uykusuzluklarım
ardını almayan yanlızlıklarım var sende
susup gidişlerim var gözlerimde
bir garip sevda var senden kalan düşlerimde
sessiz çığlıkların var kulaklarımda
uzansam tutacak gibi olduğum düşlerin
hayrkısam duyacaksın sandığım
hayallerim var dünlerimde
istesem olacakmış gibi bir sen var içimde
susmuşum gene
etrafım bulanık, yağmur çilteliyor tenimi
etrafımda ayaz bir sabah soğuk
seni çekiyor içime durmadan
acıtıyorsada canımı sen varsın diye
çektikçe çekesim geliyor seni bedenime
su olayım diyorum,
sen olan heryere düşmek için
yağmur olup ellerine düşmeyi
sel olup sende kaybolmayı
gece olup seni bulayım diye
duaların olayım diyorum durmaksızın
boş sokaklar var birde,
kimsenin bilmediği, benimse söyleyemediklerimin
birbir sahibi olduğum duvarları
etrafı karalanmış tebeşir izleri
tekrar tekrar yazılmış yeminleri
kimsenin bilmediği bir dost gibiydi
sensizlikti duymadıklarım
özlemindi en büyük yoldaşım
birde gözlerin var
onlar gecelerimi sabaha bağlayan
yanlızlığımı avutan..
sen gibi yaşatan, gülün yaprakları gibiydi..
Kayıt Tarihi : 22.1.2008 03:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!