Sensizlikteyim Şiiri - İnayet Sulamaz

Sensizliğin ilk sabahında seni düşünüyorum.
Baş ucumda sana yazdığım sitemli şiirler,
Karanlığa sarılıp kimsesizliğimi yudumluyorum
İnce ince kanayan yüreğimin sesini dinliyorum.

Yine kalemim esir düşer bitmez sancılara,
Hece hece satırlarıma sen düşüyorsun.
Cümlelerin dar sokaklarına dökülüyorsun,
Sayfa sayfa tutkularımda büyüyorsun

Dört yanımı sarmış sensizliğin kokusu,
İçimde bir yanar dağ var söndüremem
Dışımda közler yanar kimseye diyemem
Sözlerim donmuş dudaklarımda çözemem

Nefes alamam sensizliğin çatısız durağında
Yüreğim daralır.Her şey sağır içimde
Sesin kulaklarımda bakışların gözlerimde
Bir türlü silemediğim anıların beynimde

Şimdi sensiz kalan düşlerin yasını tutuyorum,
Kar yağıyor gönül tahtıma,isyanlarım dilimde
Solmuş güz yaprakları titriyor yüreğimde
Dayanılmaz bir fırtına kopuyor zirvelerimde

Sensizlikte kör topal bir gün daha biter,
Tutamam günleri elimden bir bir uçar.
Bir sarmaşık gibi özlemin ruhumu sarar,
Bu ten kavuşmak için mahşeri bekler.

Mahmur bakışlarımla,sensizliği çiziyorum,
Ayrılık desenli yorganlarda üşüyorum.
Kurumuş topraklarda sıcak sesini arıyorum,
Gözyaşlarımı acının örtüsüne dikiyorum.

Yıldızlardan ilmek ilmek hüzünler sarkarken,
Yüreğime sensizliğe bileti kesilmiş yolcu düşer.
Keşkelerim uykusuzluğun bağrında büyürken,
Her şafakta kuytu köşelere canım dan can düşer.

Kaldıramıyorum artık bitmeyen sensizliği...
Ben çağırmadan sen yeniden gelsen,
Söylemeden çok özlendiğini hissetsen,
Ben anlatmasam ama sevildiğini bilsen.

Sen parçalanmış düşlerimin beyaz sevdası,
Gecelerimin karanlığını gündüze çevirsen.
Hep biz olsak.Yalnızlığımı sen olmaya sürüklesen
Sensiz kalan garip boynumu artık bükmesen.