Sensizlikten ölüyorum yar

Esmiyor içimdeki eskisi gibi o rüzgar
Dinmiyor içimdeki sancı
İnsanlar o kadar vefasız ki
Kalmıyor insanın sevdaya aşka inancıYağmıyor artık yağmur yağmıyor kar
Gelmiyor gönlüme bahar
İnan sensiz her yer bana dar
Seni çok özledim badem gözlü yârGelip de karanlık gecemi aydınlatır mısın
Üşüyen ellerimi ısıtır mısın
Sensizlikten ölüyorum yâr
Gelip de gönül bahçemi şenlendirir misinBazen bir sessizlik doğuyor içime
Yusuf gibi düşüyorum kuyunun dibine
Gel artık sensiz bırakma beni
Tutunalım bu sevdanın ipineİnan ben aşkından divane oldum
Gül gibi sarardım soldum
Ben senin kalbine akan yoldum
Bir görsen halimi ben sensizlikte ne oldumAşkından düşürme beni müşgüle
Döndüm ben gül için ölen bülbüle
Yandım bittim döndüm küle
Gel yarim benden ne dilersen dileBilmem aşkımı sana nasıl anlatsam
İçimdeki duyguları sana aktarsam
Sen de bana söz verdiğin gibi sadıksan
Gel yanımda ol kalmasın hiçbir noksan

Ferhangi Şiir