o kadar aşk ile bakıyorduk ki biri birimize
bakışlarımız göz bebeklerimizdeki yangında
ataş böcekleri gibi dans ediyordu
yüreklerimiz aşkımızın senfonisini bestelerken
martılar seyircilerimizdi
aşk temaşamızı seyrediyorlardı
kaderin yüreklerimize ördüğü
bu deli mavi sevda
geleceğini kendi belirlerken
bize hiçbir şey sormuyordu
zorba bir aşktı bu
ürktük birbirimizden
apansız bulmuştu aşk bizi
senin ve benim
ne acılar çekeceğimiz umurunda bile değildi
ama
bu aşkın acısı
muhteşem bir haz
ruhlarımızda devasa bir huzurdu
şimdi
İstanbul da sensizlik kol geziyor
içim de bir deli hasret
kanatıyor yüreğimi
sensizlikten çıldıracağım
ne yaptığını bilmez hallerdeyim
sevgilim
Kayıt Tarihi : 5.1.2016 10:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!