ne kadar yalnızdım bilseydin
yıldızlar göğsüme dokunduğunda ayaz vardı
ayak uçlarım sızlıyordu bu yolculuktan
sen hayal perdesiydin, acıdan başkasıydın
gece inledi
ben feryat edemeyen uykusuzluklarda
sıralandım bebeğim
çoğaldım seni hatırlarken
yorgun aktı ırmağı şehrin
siyah perdeler dağıldı şafakta
trenler hazırdı
ben hazırdım
sensizlik zaten yanımda
ne kadar yalnızdım bilseydin
tomurcuk gülüşünü bir kere daha görseydim
böyle uzakları düşlemezdim
sensizlikten
bunlar
sensizlikten
bütün maceralarım
kusurlu bakışlarım
sensizlikten
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!