Ellerini aradım hep dokunamadım
Yüreğim haykırdı susturamadım
Gördüğüm günden beridir sana
İçimdeki seni bir türlü anlatamadım
Karada vurgun yedim yar elinden
Kaç nefesim kaldı şöyle derinden
Bahtiyarım en acı anımda sana
Çünkü anlatmalı aşk bu gönülden
Yeni baştan yaşarım her defasında
Görünce boğarım acıları mutluluğa
Kaldığı yerden tekrar acır içim
Sensizlikteki sonsuz bir yalnızlığa
Kayıt Tarihi : 23.12.2013 20:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/23/sensizlikteki-sonsuzluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!