Sensizlikte Yürümek Şiiri - Bahri Yıldırım

Uzun ince bir yoldayım''
Ve öğrendim artık
Dünyanın en uzun yolu:
Kalpten beyne giden yolmuş.
Bunu; Sen anszın bırakıp gidince anladım.
Anladım yolların neden bitmediğini.
Başka başka anlamlar kazandı sevdam
Senin dönüşünü beklerken.
Düşünürüm,beklerim gelmezsin.
Bak! saniyelerde nasılda hızlı akıyor zaman?
Sanki yüzyıllar ötesindeyim.
Yüreğim sensizliğin hüznündeyken
'' Dudaktan kalbe'' seni beklemekteyken.
Neresindesin sana bakan gözlerimin?
Yürüyorum sevda denilen yolda.
Uzun uzun
İnce ince
Bu bitimsiz yollarda
Bazen sen varsın yanımda
Bazen yalnız başıma.
Geçiyor seni beklemekle günlerim.
Apansız acılar dokuyorum
Sevda yollarımıza.
Budur yani halimiz ahvalimiz.
Sensizliğin hüznünde kavrulurken yüreğim
Ben kalbimden beynime yürümekteyim..