Sensizlikte Kalbim boşlukta

Sevdanı duydum ilk gün gibi
Sana öyle susamış ki yüreğim perişan
Özümsedim çatlamış dudaklarımda
Güneşimdin ardına hiç bakmayan
Düşlerimin renginde bile sen vardın
Yaşam sevincimdin belki de
Sensizlikte kalbim boşlukta

Bir umut yüküydün ucundan tutulamayan
Alacakaranlıkta veryansın eden
Delicesine koştururken kollarıma
Seni seven yürekte sen yoksan eğer
Sensizlikte kalbim boşlukta

Türkü tuttursam dudaklarıma değen
Meyletmem bir başkasına aşkıma inan
Ömür ağacımın dalında yoksan
İnan her günüm bil ki noksan
Sensizlikte kalbim boşlukta

Pembe düşler ülkesinin sultanıydın
Yüreğimin en derinine oturmuşken
Seni duyar hep seni yaşarım
Günden geceye hiç doyamam
Sensizlikte kalbim boşlukta

Gitme ne olur yalvarırım
Sensizliğe ben nasıl dayanırım
Gün döner hazanım solarken
Vuslata erme vakti geldi de geçti
Sensizlikte kalbim boşlukta...