mapushane yaptım evimi kendime
isyanım var, sana olan sevgime
neden seni sevdim diye, yüreğime
öfkem dalgalar boyunu aştığında
kilitleyerek, saklıyorum anahtarı yüreğimde
insanların gamzeleri silinmiş
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
duvarlar astı suratını bana, sensizliğimde
sustu, müziklerdeki sesler,içimde
söndü, gülen gözlerimdeki ışığım
kayboldu bugün, yüreğimdeki aydınlığın...
..yüreğinizdeki aydınlıklar hiç kaybolmasın...saygılarımla...Mehmet Karlı
Selamım var seni tanıdığım güne
Sormadan açarak kapılarını
Sahibi oldun yüreğimin...
Son nefese kadar, kal orada
Yoksa...
Sensizlikte mahpushane olur evim....
Tebrikler Cengiz bey... Güzel bir şiir yine kaleminizden.. Yüreğinize sağlık....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta