Sensizlikte diktiğim çiçekler yeşerdi

Sensizlikte diktiğim çiçekler yeşerdi

Saksılara sığmaz oldu menekşeler

Renk, renk açıyorlar senin için

Geleceğin içlerine doğmuş olsa gerek

Beni de uyandırdılar uykumdan

Yeniden boyadım pencereleri

Yemek takımlarını çıkarttım dolaptan

Sandıktaki kıyafetlerimi havalandırdım

Aynaya baktım birde

Gözlerimdeki ışığa ben bile inanamadım

Yüreğim nasıl susamış heyecana

Takvim yaprağına not ettim

24 nisanda geleceksin bana

Armağanı olacaksın sonsuz sabrımın

Yüreğimin tek sahibi

Kapılar sonuna kadar açık içeriye hemen gir

Bekleme sakın

Bir an daha dayanamam sensizliğe

Tenine uzanırda dokunamam

Doyamam sarmalara seni

Mis kokunu kıskanır da menekşeler

Yinede dönüp bakmam yüzlerine

Bilirim onlarda sever seni

Ben gibi

Bir yaprak daha koparttım takvimden

Sabaha rüyalarımdan çıkacaksın

Kollarıma koşacaksın

Biliyorum