Sensizlikte Bulduğum Şiiri - Serkan Gebel

Seni beni bıraktığın gibi bırakmadım,
Kaldığınca sevgimi de bıraktım yüreğine,
Olur da bir limana ihtiyacın olur belki diye
Kim bilir Döner devran muhtaç olursun sevgime.

Seni sensizken buldum aslın da pekte uğraşmadım,
Bedenle işi olmazmış şairin bunu biraz geç anladım,
Elimde ki son umudu da boşluğa savurdum tutmadım,
Kim bilir yanlış belki bendim,belki de acımı deşen zaman.

Sorgularımı yüklediğim gemileri çıkardım sefere,
Dönüşsüz rotasınıda haykırışlarımla astım dümene,
Duyulmamış tadılmamış sevdayı saldım engin gönüllere,
Kim bilir belki hasretini hisseden bir yürekte batar sessizce.

Bana ait değil bu sözler,sevgiliden firak eden ömrümün,
Anlamsızlıklara boğulmasıdır hassas tuttuğum gönlümün,
Dinlesin söylemeden diller infazıma dair vermesin hükmün,
Kim bilir belki gün gelir,beni benden alır gider sana içimde.

Sanma sensizlik benim boynuma astığım boyunduruk,
Yokluğunda buldum hasreti taşımanın ne demek olduğunu,
Keşkeleri sildim satırlarımdan,iyi ki örtülerini çektim üzerime,
Kim bilir olmasaydın belki şiirce anlatamazdım sevdayı yüreklere.