Sensizlikte Bir Sen Şiiri - Mehdi Geylani

Başladım başlayalı aklım dipte
Körfez sessizliğinin esen ılıklığıda

Yüzün göğe vuruldu ve gök mavi
Işıldı senden yansıyan gülüşler

Sensizliği terk ettim makberde
Tecelli lazım dilimin esaretine

Aklımın iffeti tereddütsüz tükendi
Öykülerim kayıp, sözlerim kemirildi

Yumulmuş her gözün tokluğu
Girdaplı açlığın köklerini ekti

Seni kaptırmak kadar imkansızdı
Bir sırtlanla pazarlığa yatmak

Büyülenmiş her vakit umursamaz
Renk veren acılar vücuda dövme

Gamsız yatan şaşı kalkmış ecele
Ter dökmüş gözler rüsva halde

Riyakar bir ömre bedel ödeyeli
Hazlığın tüketici kredisine mahkümüm

Zemberek sözlerin sahipsizliği
Çorak iradelere yellenme peşinde

Sesinin üzerindeki her ses
Su üzerinde ölü bir canidir

Her nefeste seni hatırlamanın tadı
Son nefese isyanın başlangıcıdır