Sensizlikte ben, Sessizlikte ben…

Ey düşlerimdeki sevgili,
İyi dinle bak kalbimin sesini…

Sen yoksun ya,
Canım acıyor, içim yanıyor,
Darmadağın oluyor koca yüreğim…

Fırtınalar savuruyor oradan oraya,
Kurumuş yapraklar gibi, savruluyorum,
Ağustos sıcağında üşüyor benliğim…

Daha gözlerine bakmadan,
Nefesini nefesimde koklamadan,
Elma yanaklarına dokunmadan,
Resimlerine bakmadığım an olmadan,
Sensizliğe alışamadım…

Sabah seninle doğuyor güneş,
Kucaklıyor ayazlarımı.
Yağan yağmurlarda,
Seninle ıslanıyor bedenim,
Ve senin ellerin okşuyor tenimi…

Her deniz kenarına indiğimde,
Kumsallarda arıyorum ayak izini.
Kumsallara resmini yapıyorum,
Kalp içinde adını yazıyorum…

Her kum tanesine,
Denizin her dalgasına anlatıyorum,
Sana olan sevgimi…
Ayaklarıma vuran her dalgada,
Deniz içten içe çekiyor beni…

Akşam oluyor
Gökyüzü kavuşuyor karanlığa,
Oysa ben,
Geceler boyu seni düşünüyor,
Yalnızlığımda kâbuslarla boğuşuyorum…

Uyku haram olmuş gözlerime,
Seni düşünmeden duramıyorum…

Bir yanımda koskoca yalnızlığım,
Diğer yanımda,
Sensizlikte ben, sessizlikte ben…

Resimlerini alıp koyuyorum karşıma,
Efkârlanıyorum içten içe.
Sarılıyorum rakının şişesine,
Bir kadehte senin için,
Koyuyorum masaya…

Masamda duran kadehi,
Her boşaldığında senin aşkınla,
Dolduruyorum taşana dek…

Ve her yudumda seni,
Tekrar, tekrar içiyorum,
Sarhoş oluncaya dek…

Düş bu ya,
Ben başımı dizlerine koyuyorum,
Sen saçlarımı okşuyorsun,
Sonra sızıp kalıyorum senin kucağında…

Sonra sabaha uyanıyorum,
Güne yine sensiz başlıyorum,
Gün ortasında seni çiziyorum hayallere…

İşte o zaman,
Gülümsüyor gözlerin gözlerimde,
Dudağındaki tebessüme boyanıyor sevgimiz…

Ellerin ellerime uzanıyor,
Sıcak, sımsıkı tutuyorsun ellerimi,
Sanki hiç bırakmayacakmış gibi,
Sinene sarıyorsun beni,
Sanki içine almak istercesine,
Kalbinin atışlarını hissediyorum,
Kalbin kalbimle buluşuyor…

Sonra gözlerimin içine bakarak,
Her zaman olduğu gibi,
Sevgi dolu sözcükler,
Fısıldıyor dudakların…

Sonra birden kendime geliyorum,
Martıların haykıran sesi,
Çınlıyor kulaklarımda…

Sana sarılmak isterken,
Çekip gidiyorsun ya bensiz!
İşte o zaman,
Ben olduğum yerde,
Gözlerimde ağlayan sevdanla,
Yüreğimde kanayan aşkınla kalıyorum ya,
Sensizlikte denizin,
En derinlerinde nefessiz kalıp boğuluyorum ya…

Yalnızlığım ve ben,
Sensizlikte sessizlikte kalıyorum ya…

Boğulacaksan okyanusta boğul misali,
Sensizlikte ben,
Sanki deniz ortasında,
Cayır cayır kendi kendime yanıyorum ya…

Sensizlikte ben,
Sessizliğe gömülüyorum,
Sanki için için ölüyorum…

İşte o zaman;
Daha bir acıtıyor içimi,
Batmakta olan sensiz güneş…

Hüzün sarıyor yüreğimi,
Yine gece kucaklıyor beni,
Kimi zaman ay ışığı ve yıldızlar da kaçıyor,
Terk ediyor gecemi…

Biliyorum ki!
Özlem bir başka acıtıyor gecelerde,
Bedenim, yokluğunun çekilmez ayazında üşüyor.
Sensizlik uyumadan daha ürkütüyor,
Bir kâbus gibi üzerime çöküyor…

Alışamıyorum, yokluğuna alışamıyorum,
Oysa varlığına kolayca alışmıştım…

Hasretin devasız bir hastalık gibi,
Her geçen gün, tüm bedenimi sarıp,
Yok ediyor benliğimi…

Seni her düşündüğümde,
Kalbim sıkışıyor,
Gözlerim dolu dolu oluyor,
Kadere lanet okuyorum her seferinde…

Neden ben, neden bizim aşkımız,
Bizim sevdamız böylemi olacak?
Ben içimde tükenmeyen sevdanla,
Yalnız mı kalacağım?
Yoksa mesafelere inat kavuşacak mıyız diye?

Olmuyor bir tanem, olmuyor sevdiğim,
Yokluğuna alışamıyorum,
İçim yanıyor, yüreğim kanıyor,
Sensizlikte, seninle tükeniyor ömrüm,
Ben seni çok özlüyorum be gülüm…

Sensizlikte ben,
Sessizlikte kalıyorum ya,
Sensiz ben için için ölüyorum ya!

Düşlerimdeki;
Tenine, teninin kokusuna,
Yüzündeki o sıcak tebessüme,
Sımsıcak ellerine alıştım…

Seninle yaşanan her şey güzel,
Düşlerde yaşamak bile çok güzel…

Sen yaşam gücümsün benim,
Seninle her mevsim bahar,
Umutlar yeniden çiçek açtı yüreğimde,
Yarınlarımda aşkın yazıyor,
Mutluluk gözlerimde gülümsüyor…

Mutluyum,
Hem de hiç olmadığım kadar mutluyum,
Seviyorum, deli gibi seviyorum seni…

Bak haykırıyorum sana,
Okyanus gözlüm,
Hadi gel artık kavuşalım,
Seni her gün daha çok,
Daha çok seviyorum…