Eski sayfalardan, tozlu resimlerden canlanıyor hatıralar,
Gece gözyaşlarımda damla damla akıyor gönlüme anılar,
Git, git, git,... derken içimdeki ses ''Sakın gitme! '' diyor,
Büyüyor pişmanlıklar, yutuyor beni korkularım acımadan.
Deniz feneri kayıp ruhların yollarını aydınlatırken,
Bugün yine indim sahile, bekledim yine o kahvede,
Yakamozlar dalga dalga hasret kıyılarına vururken,
İsmin yankılanıyor benliğimin bütün hücrelerinde.
Kuytu bir köşeye sindim, kumlar yapışıyor ayaklarıma,
Dinliyorum denizi, rüzgarı, kalp atışlarımın ritmini,
Uzaklardan hüzünlü bir müzik çalıyor inceden inceye,
Gözlerimi kapatsam da sevdan titretiyor sensizlikte.
Sabah berduşlar gibi bankta uyandım yalnızlığımla,
Fırında ekmek kokuları, içimde kocaman bir yangın,
Ne para pul, ne şan şöhret, ne mal mülk nafile,
Kaybolsan da aşk, izlerin geçmiyor ki yüreğimden.
drozak
Özkan AkarKayıt Tarihi : 1.9.2015 23:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!