Göğe kaldırdım başımı baktım göremedim martıları
Çırpındım durdum saatlerce, inceledim irdeledim sendeledim
Yoktular!
Vazgeçtim; öne eğdim başımı karıncalara baktım
Arandım dolandım kendimi hırpaladım
Yoktular!
Ve sonra dört biryana bakındım,sorundum didindim haykırdım
Duymadılar!
Nice sonra duydum.
Bir çocuk, en acı harfleriyle seslendi alfabenin.
Ne mi dedi?
Usulca sokulup yanıma dedi ki; o gitti!
Dayanamadım ağladım!
Gökhan ERSEÇGEL
Gökhan ErseçgelKayıt Tarihi : 20.2.2009 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!